Вікікрыніцы

Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/III/Б/Зьмітрок Бядуля/Пад родным небам/Псальмы паўночныя

< Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)‎ | III‎ | Б/Зьмітрок Бядуля
← Пяе струна… Псальмы паўночныя
Верш
Аўтар: Змітрок Бядуля
1927 год 		⁂ (За мною курганы вячыстыя…) →
Іншыя публікацыі гэтага твора: Псальмы паўночныя.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Псальмы паўночныя.

Псальмы паўночныя, — кветкі расістыя
Сэрца сьмяротнага сьпевы вячыстыя,

Птушкамі лёгкімі зьнізу насіліся,
Ў неба халоднае скрыдламі[1] біліся.

Пчолкі маўклівыя — зоранькі пільныя
Іх сустракалі там цішай магільнаю.

Месяц палохаў іх сном-таямніцаю,
Скрыдлы кадзіліў ім злой агнявіцаю.

Хмары іх вабілі шэрай пуцінаю,
Путалі-блыталі цьмой павуцінаю.

Далі трывожылі сінімі дахамі,
Процьмай бязьмежнаю, белымі страхамі.

Псальмы паўночныя — ягадкі сьпелыя —
З неба вярнуліся асірацелыя.

Песьня за песьняю ўніз пакацілася,
Сэрца ад жаласьці ціха разьбілася.

  1. ↑ Полён. — крыльлямі.
Узята з "https://be.wikisource.org/w/index.php?title=Хрэстаматыя_новай_беларускай_літэратуры_(1927)/III/Б/Зьмітрок_Бядуля/Пад_родным_небам/Псальмы_паўночныя&oldid=209678"