Хрэст на свабоду (1906, кірыліца)/Пад штандарам

Бунтаўник Пад штандарам
Верш
Аўтар: Цётка
1906 год
Перэд новым годам
Іншыя публікацыі гэтага твора: Пад штандарам.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Пад штандарам.

Пад штандарам.
Не плач, матуля?

Не сердуй, татуль!
Што забили Винцуля,
Што не прыдзе адтуль,
Што чирвоны штандар
Прад народам ён нёс,
Што крычаў: Гасудар,
Ци наеўся ты слез?

Ци напіўся крыви,
Ци накрыўдзиўся нас?
Мы з:штандарам прышли:
Разплацицца ўжо час!

Штык далоў! шаблю вон!
Не стрэлай у нас салдат!
Ад прысяги Гапон
Аджагнаў цябе брат!

А тут: „плы“ Закрычаў
Капитан у седли,
И салдат задрыжаў
И даў залп у агни.

Пахистнуўся Винцуль,
Штандар цисьне ў руках.
Тут падскочиў патруль
И падцяў на штыках

Кали бризгне з грудзей
Кроў гарача дзурком,
Як крапидлам людзей,
Ахрысцила кругом.

Винцуля на руках
На магилки несуць;
А труна у венках,
И ў працеси идуць.

И жабрак и салдат
И разъеўшися пан
И шавец нибарак
И сам той капитан,

Челом бье ў след труне,
Вочи поўные слёз,
Праклинае сябе,
На сябе непохож.

І забиў, я пралиў
Пралетарцкую кроў,
Я душу зарубиў,
Заплациць я гатоў,

Капитан ашалеў
И атруты узяў,
А народ аасилеў,
Штандар у гору падняў.

И нясе и пяе
Н мыльбцы вядзе
На ворота пара
Крэпку руку нясе.

Не прапаў най Винцуль:
Ен жыве серэд нас.
Навернуўся патруль,
Прылучиўся у час

И салдат не таки,
Як тагды к нам стрэляў
Капитан неживы,
Тоб яго не пазнаў.

Неслухняны салдат
Ахвицеру гиркне;
„Я народу сын, брат“
У деманстраци идзе.

На прыказ падаць залп
У чирвоны штандар.
Выстрал пусциць на жарт
У аблокаў алтар.

А народ и пяе
Над, штандарам идзе
На варота пара
Крэпку руку пасе.

Нясе доўг у грудзях
На тыранаў цара
И приказ у вачах:
„Цару згинуць пара!“