Яну Райнісу
Верш
Аўтар: Язэп Пушча
1957
Крыніца: https://knihi.com/Jazep_Pusca/Viersy.html#chapter133

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




О не, не музы гэты спеў жывы прынеслі,

А Беларусь і Латвія з лясоў Наддзвіння.

Устрапянулася душа народнай песні,

І не сціхае водгулле і пошчак дзіўны.


Крышыўся лёд ад бурнай хвалі напрадвесні,

У садзе маладым у рост ішлі прышчэпы...

Народы нашы чорнай долі здзек атрэслі,

І больш гісторыя кайданаў не пачэпіць.


Я добра помню дваццаць шосты год у Мінску,

Калі Ян Райніс Беларусь абняў аберуч:

«Сябры, і мой народ у светлы дзень свой верыць!»


Купала здравіцу падняў з паклонам нізкім:

«Браты, віном паэзіі сагрэем сэрцы,

Народам нашым жыць і жыць, не ведаць смерці!»


5/XІ-1957 г., Чаадаева