Biełarus (1913)/1913/1/Pachwalony Jezus Chrystus
Pachwalony Jezus Chrystus Публіцыстыка 13 студзеня 1913 году |
Kalendar kaścielny. Studzień → |
Pachwalony Jezus Chrystus
„Szkada mnie hetaho narodu… bo nie maje czaho jeści…“ (Św. Marka VIII-2).
Słowy katoryje skazau Chrystus 2000 hadou tamu nazad i ciapier dla nas nie staryje, i ciapier narod biełaruski nie maje czaho jeści: hoład u cieli, hoład u duszy. Dziela taho my prychodzim da was, miłyje braty biełarusy i niasiom wam strawu chryścijanskuju. Choczem znać waszaje hora, waszyje niedastatki, kab pryjści s pomaczu, s paradaju… Dziela taho ludzi dobraj woli paczynajuć drukawać „Biełarusa“.
1) „Biełarus“ budzie stajać zausiody na hrunci chryścijańskim-katalickim, baroniuczy sprawy katalickaj i biełaruskaj.
2) „Biełarus“ nia budzie napadać na druhije narodnaści, ci wiery: my choczem tolki razwiwacca u naszaj św. wiery i narodnaści.
3) „Biełarus“ budzie pamieszczać u kożnym numery: a) kalendar, b) powieści i apawiedańnia, c) wiadomaści kaścielnyje, d) wiadomaści z zahranicy, e) wiadomaści s kraju, f) wiadomaści haspadarskije, g) wiadomaści a wajnie i szmat druhich patrebnych dla narodu.
Dyk zwiertajemsia da Was, miłyje czytaczy, da was, kamu dorah nasz biedny, ciomny, „tutejszy“ narod, kab razszyrali naszuju hazetu, kab prychodzili nam s pomaczu, chto czym może.
Żniwo wialikaje, a nima kamu żaci; prychodźcie-ż żniwiary czekajem!
Redakcija.