Biełarus (1913)/1913/6/Jubileusz chryścijanstwa
| Jubileusz chryścijanstwa Публіцыстыка 14 лютага 1913 году |
Dumki ŭ czużoj staroncy → |
Прапануем да спампаваньня!
Jubileusz chryścijanstwa.
U hetym 1913 hadu ŭwieś świet chryścijanski abchodzić szesnaccaci wiakowuju pamiatku wialikaho zdareńnia: 1600 hadoŭ tamu nazad, heta znaczycca ŭ 313 h. pa naradzeńni Chrystusa, car Kanstantyn Wialiki daŭ swabodu wiery Chryścijanam.
Pierad tym pahanie straszenna praśledawali praŭdziwuju wieru ŭ Boha Jezusa Chrystusa. Wyznaŭcaŭ jaje muczyli ahniom, kidali dzikim źwiarom, kaleczyli, ścinali hałowy, dy hetkim paradkam dumali znisztożyć na ziamli nawat Imie Chrystowa. 313 hadoŭ — z małymi pierarywami — ciarpieli muki niawinnyje ludzi, aż ŭreszci Boh zmiławaŭsia.
Kali pamior rymski car Kanstancjusz Chlora, czaść wojska wybrała carom syna jaho Kanstantyna. Dyk imperataram rymskim zachacieŭ być wajenny naczalnik Maksim, katory pieraciahnuŭ da siabie bolszuju paławinu wojska. Paczałasia wajna.
Spaczatku szczaście było pa staranie Maksima, katory ŭ adnej wialikszaj bitwie razbiŭ wojska Kanstantyna i ŭżo mieŭsia jści na Rym.
U takoj paważnaj chwili Kanstantyn, wiedajuczy, szto ŭ jaho wojsku szmat jość chryścijanoŭ, pastanowiŭ (chacia sam byŭ jaszcze pahaninam), prasić chryścijanskaho Boha, kab ŭspamoh jaho, dy darawaŭ jamu wyhranu nad woraham.
Szczyraja madlitwa Kanstantyna była wysłuchana. U samy połudzień ŭbaczyŭ jon i ŭsio wojska dziŭnuju na niebie zjawu: ahramnisty wialiki kryż zichacieŭ pramienna, a na im byü napis:
Z henym znakam zwajujesz
(In hoc signo vinces).
Kali nastała nocz, ubaczyŭ Kanstantyn ŭ śnie s takim samym znakam Chrystusa i dastaŭ nakaz zrabić wajennu charugwiu s padobnym kryżam, dy napisam.
Chryścijanskaje wojska Kanstantyna, ŭbaczyŭszy kryż na charugwi — radasna z wialikaj adwahaj pajszło na śmierć za najdarażejszy znak swajej wiery. Wojska Maksima było pabita zusim — a sam jon, uciekajuczy, patanuů, ŭ reczcy Tybru.
Zwajewaŭszy woraha, Kanstantyn zasieŭ na rymskim carskim troni i zaraz-że wydaŭ ukaz Medjolański (nazwany tak ad imiani horadu, ŭ katorym byŭ pisany).
Ukazam hetym Kanstantyn pazwoliŭ chryścijanam swabodna, adkryta wyznawać swaju światuju wieru, — a paśla achryściŭsia i sam.
Takim paradkam ŭ 313 hadu pa naradżeńni Chrystusa skonczyŭsia praśled chryścijanaŭ, skonczylisia ahulnyja krywawyja ich muki; paczynajuczy z hetaho czasu wiera Boha Adkupiciela paczała jaŭna i borzda szyrycca pa świeci — abnimajuczynia tolki ludziej pa asobku, ci addzielnyja siamji, ale cełyja krainy, dy narody.