Hołas dušy (1926)/II/Ačyščeńnie

← Try Karali, abo Bohajaŭleńnie

Ačyščeńnie, abo Dziewy Maryi Hramničnaj Казаньне Аўтар: Казімір Сваяк 1926 год

Światoha Jozefa →

Прапануем да спампаваньня!

Ačyščeńnie, abo Dziewy Maryi Hramničnaj.
(2-ha lutaha).

1. Maryja, chacia niawinnaja ad pačatku swajho istnawańnia, idzie ŭzoram inšych žančyn da światyni złažyć afiaru

ačyščeńnia. Idzie nie jak Maci Boža, ale kazaŭ-by jakaja hrešnica. Bač u čym lažyć sapraŭdnaja

chwała! Nia sumuj, choć-by ciabie za ništo ŭważali: aby tolki Bohu padabacca. Jezus pry abrazańni jak-by hrešny wydawaŭsia, tak-ža i Maryja pry ačyščeńni. Praŭdziwaja chwała i sława ad Boskaj aceny zaležyć: nia dbaj na sud ludzki.

2. Maryja afiarawała Ajcu Bohu najmilejšaha Syna, a i Sam Jezus afiarawaŭsia na pašyreńnie Jaho chwały i zbaŭleńnie ludzkoha rodu. Uwažaj, što Chrystus i ciabie mieŭ tady na myśli. Što-ž ty Jamu pawinien? Uzbudzi ŭ sabie pažadańnie Jahonaj chwały i zbaŭleńnia swaich bližnich. Siańnia, miły Jezu, afiaruju Tabie što najdaražejšaje: serca swajo i wolu swaju.

3. Maryja nasiła Jezusa na rukach, pieściła, hadawała: na afiaru krywawaju za ciabie. Što-ž adčuwała jaje serca, kali Symeon, ubačуŭšy Zbaŭcu i ŭziaŭšy na ruki, ničoha ŭžo bolš nie žadaŭ na świecie. „Ciapier adpuściš słuhu Twajho, Panie, pawodle słowa swajho ŭ supakoi, bo ahladali wočy maje zbaŭleńnie!“. Ci-ž nie dastupaješ i ty padobnaj ščaśliwaści, kali ŭ Eŭcharystyi biareš Jezusa da hrudziej swaich?! Cani tady hodnaść swaju, bo staješsia domam Božym; bojsia jaje zhubici žyćciom nierazumnym i hrešnym.