Hołas dušy (1934)/IV/Akt paświačeńnia cełaha rodu ludzkoha

Akt paświačeńnia cełaha rodu ludzkoha Najświaciejšamu Sercu Jezusa
Літанія

1934 год
Пераклад: Вінцэнт Гадлеўскі

Прапануем да спампаваньня!

Akt paświačeńnia
cełaha rodu ludzkoha
Najświaciejšamu Sercu Jezusa.

O Jezu najmilejšy, Adkupiciel rodu ludzkoha, uzhlań na nas, pakorna prypadajučych da stupieńniaŭ Twajho aŭtara. My Twaja ŭłasnaść i da Ciabie chočam naležać; woś siahońnia kožny z nas addajecca dabrawolna Twajmu Najświaciejšamu Sercu, kab jašče ciaśniej złučycca z Taboju. Mnohija nia znajuć Ciabie zusim, mnohija adwiarnulisia ad Ciabie, uzhardziŭšy Twaimi prykazańniami. Zžalsia nad adnymi i druhimi, o najłaskawiejšy Jezu i paciahni ŭsich da Światoha Serca Twajho. Waładaram budź nam o Panie, nia tolki wiernym, katoryja nikoli nie adstupili ad Ciabie, ale i błudnym synom, jakija Ciabie pakinuli. Daj, kab jany čym-chutčej wiarnulisia ŭ baćkaŭski dom i nia zhinuli z niadoli i hoładu.

Budź waładaram dla tych, katorych abo pamylnyja paniaćci źwiali, abo addzialaje niazhoda, prywiadzi ich da prystanišča praŭdy i da jednaści wiery, kab skora nastala adna aŭčarnia i adzin pastyr. Waładaram budź dla ŭsich tych, katoryja błukajucca jašče ŭ ciemry pahanstwa abo iślamu i prywiadzi ich łaskawa da światła i waładarstwa Božaha. Uzhlań urešcie wokam Twajho miłaserdzia na synoŭ taho narodu, katory byŭ niekali narodam asabliwa ŭlubionym. Niachaj spływie i na ich, jak krynica adkupleńnia i žyćcia, taja kroŭ, jakuju jany niekali pryzywali na siabie.

Bieražy Kaścioł Swoj, o Panie, i abdary jaho biaśpiečnaj swabodaj. Abdary ŭsie narody spakojem i ładam. Daj, kab z usiaje ziamli, ad kraju da kraju, adzin uznasiŭsia hołas: Chwała budź Božamu Sercu, praz jakoje dla nas nastała zbaŭleńnie, jamu čeść i chwała na wieki. Amen.