Chto tolki zdasca na apieku Božu,
I dumki ščyra ŭ Jaho ruki złoža,
Śmieła toj skaža: maju schowy ŭ
Boha,
Znaci nia budu ničoha błahoha.
Bo ŭbaraniŭ Jon mianie ad niawoli,
U złoj napaści nia zhinu nikoli;
Ŭ ciani schawaje Swaich kryllaŭ wiečna,
Pad Jaho wokam budzieš spać
biaśpiečna.
Za plačom budzieš Jaho niezdabytym,
Jak za žaleznym akawanym ščytam,
Buduć nia strašny trywoha i strely,
Jakija sieje pryhoda ŭ dzień bieły.
Kala Ciabie šmat tysiač hałoŭ laža,
Strašnuju siłu mieč Božy pakaža.
Zhuba napeŭna: wačami swaimi
Pomstu ubačyš nad hrešnymi ŭsimi.
Ty-ž mieŭ nadzieju ŭ Najwyšejšym
Tronie,
Što Boh łaskawy ŭsiahdy abaronie:
Ciabie nia čepie błahaja pryhoda,
K tabie nia zojdzie ŭ twaju chatu škoda.
Buduć ciabie skroź wartawać anieli,
Dzie tolki budzieš — ŭ darozie,
ŭ paścieli…
Na rukach buduć nasić, čaławieča,
Kab dzie ab kamień noh nie paka-
lečyŭ.
Budzieš taptaci nahoju adkrytaj
Źwiaroŭ i źmiejaŭ, wužak jadawitych;
Na lwie strašennym siadzieš nie-
ŭznaroku,
I na ahromnym budzieš jeździć smoku.
Čuj, što Boh kaža: chto mianie miłuje,
I majo Imia chto ščyra šanuje,
Ja taho tak-ža wiečna nie zabudu,
Ŭ hory ŭsialakim pamahaci budu.
Wysłuchać hołas taho Ja hatowy,
Z im Ja ŭ pryhodzie, i ŭ mianie jon
schowaŭ
Chaj peŭny budzie, peŭny uwažeńnia,
I let starejšych i swajho zbaŭleńnia.
Прапануем да спампаваньня!