|
Naradziŭsia, nam zjawiŭsia,
Pamiž bydła ŭ stajni Boh.
Chto-ž małomu, darahomu
Dać tam chwału hodna moh?
Pastuški, wy paśpiašajcie,
Čeść i chwału jamu dajcie
Was anioł tudy zawieć.
Razam z wami, my z malbami
Paśpiašym tudy chutčej,
Choć małoha, staniem Boha
Ciešyć pieśniaju swajej.
Bo jon biedna naradziŭsia,
U žlabočku prytuliŭsia,
Kab nas_hrešnych ŭ niebie mieć.
Staniem ŭ koła i wiasioła —
Budziem „Gloryja“ piajać:
Bo žadany jość pasłany,
Kab zbaŭleńnie świetu dać.
Ščyra tak Jaho witajma
I z aniołami śpiawajma —
„Ŭsim spakoj tut na ziamli“.
Prywitajma, zapytajma —
Chto-ž pryčynaj heta byŭ?
Skul patreba, što až z nieba
Boh na ziemlu sam sstupiŭ?
— Miłaść Boža to zrabiła,
Syna z nieba padaryła,
Kab u niebie my byli.
Čamu-ž, Boža — žłob nia łoža —
Z siena mieŭ paściel sabie?
Bydła hreła — litaść mieła,
A nia ludzi dla Ciabie?
— „Hrešnik, złości što paddaŭsia
I jak siena kwoły staŭsia, —
Praz mianie kab raj zdabyŭ“.
Božym carstwam, waładarstwam
Treba ceły świet nazwać.
Hdzie-ž pryčyna — Boha Syna
Nie chacieŭ jon tut pryniać?
Bo świet ceły hrecham skuty
Nie achwotny da pakuty,
Kryžam Zbaŭcu abdaryŭ.
U Judei biez nadziei
Matki płačuć ceły wiek —
Herad srohi z dapamohi
Wojska dzietak ich pasiek.
Niedaloka ta chwilina —
Kroŭ paljecca Boha Syna
Za hrachi usich ludziej.
U darohu k Synu Boha
Sabralisia karali,
Darahija — załatyja
Jany dary prywiaźli.
Choć Ty dary i pryjmaješ, —
Bolš na serca ŭsio-ž zwažaješ —
Nad ludźmi Ty litaść miej.
| 
Прапануем да спампаваньня!