Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/I/19
| ← 18. Na IV niadzielu Vialikaha Postu | 19. Na V niadzielu Vialikaha Postu Урыўкі зь Бібліі 1938 год Пераклад: Адам Станкевіч |
20. Na VI niadzielu Vialikaha Postu (Vierbnaja) → |
Прапануем да спампаваньня!
NA V NIADZIELU VIALIKAHA POSTU.
I.
Braty, Chrystus, jak najvyšejšy śviatar budučaha dabra, prajšoŭ praz bolšuju i daskanalšuju — nia ludzkich ruk — śviatyniu, što znača — nia hetaha tvareńnia: jon uvajšoŭ raz u Sviatoje nie praz kroŭ kaźlat i cialat, ale praz ułasnuju kroŭ, zdabyŭšy viečnaje adkupleńnie. Bo kali kroŭ kaźlat i valoŭ i popieł cialaci praz pakrapleńnie paśviačaje apahanienych dla ačyščeńnia cieła, dyk kudy bolš kroŭ Chrystusa, katory praz Ducha Sviatoha samoha siabie čystym achviaravaŭ Bohu, ačyścić sumleńnie naša ad niažyvych učynkaŭ dla słužeńnia Bohu žyvomu. I zatym jon jość pasrednikam Novaha Zakonu, kab praz śmierć, dziela adkupleńnia tych prastupkaŭ, jakija byli ŭ papiarednim Zakonie, paklikanyja atrymali abiacanuju viečnuju spadčynu ŭ Chrystusie Jezusie Panu našym.
(Žyd. 9, 11—15).
II.
U heny čas kazaŭ Jezus žydoŭskim hramadam: chto z vas dakaža ŭva mnie hrech? Kali ja vam praŭdu kažu, čamu vy mnie nia vierycie? Chto z Boha jość, słoŭ Božych słuchaje. Vy mianie dziela taho nia słuchajecie, što vy nia z Boha. Dyk žydy ŭ adkaz skazali jamu: ci-ž nia dobra my havorym, što ty Samarytaniec i maješ niačystaha ducha? Jezus adkazaŭ: Ja niačystaha ducha nia maju, ale słaŭlu Ajca majho, a vy mianie zniesłaŭlajecie. Ale ja nia šukaju svajej słavy: jość, jaki šukaje i sudzić. Sapraŭdy, sapraŭdy kažu vam, kali chto budzie dziaržacca majej navuki, nia ŭbača śmierci na vieki. Tady skazali Žydy: ciapier my paznali, što ty niačystaha ducha maješ. Abraham pamior i praroki, a ty kažaš: kali chto budzie dziaržacca majej navuki, śmierci nia ŭbača na vieki. Niaŭžo-ž ty bolšy za ajca našaha Abrahama, katory pamior? Dy j praroki paŭmirali. Za kaho ty sam siabie maješ? Adkazaŭ Jezus: kali ja sam siabie słaŭlu, słava maja ništo. Jość Ajciec moj, što slavić mianie, ab katorym vy havorycie, što jon jość vašym Boham, a vy jaho nie paznali. Ale ja znaju jaho i kali-b ja skazaŭ, što jaho nia znaju, byŭ-by padobnym da vas łhunom. Ale ja znaju jaho i navuku jaho bierahu. Abraham ajciec vaš z radaściaj žadaŭ, kab ubačyć dzień moj: jon ubačyŭ i ŭściešyŭsia. Tady skazali jamu Žydy: piaćdziesiat hadoŭ jašče nia maješ, a Abrahama bačyŭ? Skazaŭ im Jezus: sapraŭdy, sapraŭdy kažu vam, prad tym, jak Abraham staŭsia, ja jość. Dyk chapili kamieńni, kab kidać u jaho. Ale Jezus skryŭsia i vyjšaŭ z śviatyni.
(Jan 8, 46—59).