Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/I/4

4. Na IV niadzielu Adventu
Урыўкі зь Бібліі

1938 год
Пераклад: Адам Станкевіч

Прапануем да спампаваньня!

NA IV NIADZIELU ADVENTU.

I.

Braty, tak niachaj razumieje nas čałaviek, jak słuh Chrystusavych i haspadaroŭ tajnicaŭ Božych. Ad haspadaroŭ-ža vymahajecca, kab kožny byŭ znajdzieny viernym. Dla mianie-ž najmienšaj jość rečaj, kab sudzili mianie vy, ci sud dnia ludzkoha. Ale j sam siabie ja nia sudžu. Bo choć da ničoha nie pačuvajusia, adnak nia dziela hetaha jość ja ŭspraviadliŭleny; sudździoj maim jość Pan. Voś-ža nia sudzicie pradčasna, pakul nia pryjdzie Pan, katory i aśviecić ukrytaje ŭ ciemry i abjavić namiery sercaŭ, a tady słava budzie ad Boha kožnamu.

(1 Kar. 4, 1—5).

II.

U piatnaccatym hodzie panavańnia cezara Tyberaha, kali Pilat Ponci kiravaŭ Judejaj, a Herad byŭ tetrarcham Galilei, Pilip-ža brat jahony — tetrarcham Iturei i Trachanickaj krainy, a Lizani tetrarcham Abilinii, pry najvyšejšych duchoŭnikach Annie i Kaifie pačulasia słova Pana Janu Zacharavamu synu na pustyni. I jon išoŭ pa ŭsiej Jardanskaj krainie, ahłašajučy chrost pakuty dziela adpuščeńnia hrachoŭ, jak napisana ŭ knizie movaŭ praroka Izajaša: hołas kličučy ŭ pustyni: hatujcie darohu Panu, rabicie prostymi ściežki jaho: kožnaja dalina budzie napoŭniena, a kožnaja hara i ŭzhorak budzie znižany i kryvoje budzie prostym, a niaroŭnyja darohi buduć hładkimi i ŭbačyć kožnaje cieła Božaje Zbaŭleńnie.

(Łuk. 3, 1—7).