Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/I/6
← 5. Na niadzielu pa Kaladach | 6. Na I niadzielu pa Troch Karalach Урыўкі зь Бібліі 1938 год Пераклад: Адам Станкевіч |
7. Na II niadzielu pa Troch Karalach → |
NA I NIADZIELU PA TROCH KARALOCH.
I.
Braty, prašu ja vas praz Božaje miłaserdzie, addavajcie cieła vaša na žyvuju, śviatuju, pryjemnuju Bohu achviaru, na razumnuju słužbu vašu. I nia budźcie padobnymi da hetaha śvietu, ale pieramianiciesia praz abnaŭleńnie ducha vašaha, kab vy razumieli, jakaja jość vola Boha, što dobraje, što jamu pryjemnaje, što daskanalnaje. Bo kažu praz dadzienuju mnie łasku kožnamu siarod vas: nie razumiejcie ab sabie bolš, jak treba razumieć, ale razumiejcie ćviaroza, jak kožnamu Boh mieru viery ŭdzialiŭ. Bo jak u vadnym ciele mnoha členaŭ majem, ale ŭsie členy nie adnu majuć dziejnaść, tak my mnohija jość adno cieła ŭ Chrystusie, a paasobku adzin adnamu členy: u Chrystusie Jezusie Panu našym.
(Ryml. 12, 1—5).
II.
Kali Jezusu było dvanaccać hadoŭ, pajšli jany ŭ Jeruzalim pavodle zvyčaju na śviata, a pa śviatach, kali jany varočalisia, chłopčyk Jezus astaŭsia ŭ Jeruzalimie, ab čym baćki jaho nia viedali. A dumajučy, što jon jość u hramadzie, uvajšli dzień darohi i šukali jaho siarod svajakoŭ i znajomych. I nie znajšoŭšy, viarnulisia ŭ Jeruzalim, šukajučy jaho. I voś-ža pa troch dniach znajšli jaho ŭ śviatyni, dzie siadzieŭ pasiarod vučonych, słuchajučy ich i pytajučysia ich. Usie-ž, katoryja jaho słuchali, dzivilisia z jaho rozumu i adkazaŭ.
I ŭhledziŭšy jaho, ździvilisia. A matka jaho skazała jamu: synie, što-ž ty nam zrabiŭ? Voś ajciec tvoj i ja z žalem šukali ciabie. A jon skazaŭ im: čamu-ž vy mianie šukali? Ci-ž vy nia viedali, što treba mnie być u spravach Ajca majho? Ale jany nie zrazumieli słoŭ, jakija jon im skazaŭ. I pajšoŭ z imi, i pryjšoŭ u Nazaret, i byŭ pasłušny im. A matka jahonaja ŭsie hetyja słowy pierachovyvała ŭ sercy svaim. Jezus-ža ros u mudraści i ŭ hadoch, u lascy ŭ Boha i ŭ ludziej.
(Łuk. 2, 42—52).