Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/II/6
| ← 5. Na dzień imia Jezusa | 6. Na Try Karali Урыўкі зь Бібліі 1938 год Пераклад: Адам Станкевіч |
7. Na dzień śv. Siamji → |
Прапануем да спампаваньня!
NA TRY KARALI.
I.
Ustań, Jeruzalim, aśviacisia, bo pryjšło śviatło tvajo i słava Pana ŭzyjšła nad taboj. Bo voś ciemra pakryvaje ziamlu i tuman narody; ale nad taboj uzyjdzie Pan i słava jahonaja nad taboj budzie vidomaj. I buduć chadzić narody ŭ śviatle tvaim i karali ŭ jasnaści pachodžańnia tvajho. Padyjmi kruhom vočy svaje i pahladzi: usie jany sabralisia, pryjšli da ciabie; syny tvaje zdaloku pryjduć i dočki tvaje z boku paŭstanuć. Tady ŭvidziš i ŭ dastatku budzieš, zadzivicca i rasšyrycca serca tvajo, kali źvierniecca da ciabie mnohaść mora, siła narodaŭ pryjdzie da ciabie. Mnostva viarbludoŭ pakryje ciabie, viarbludy žvavyja z Madjanu i Efy, usie z Saby pryjduć, prynosiačy zołata i kadziła i chvału Bohu abviaščajučy.
(Iz. 60, 1—6).
II.
Kali Jezus naradziŭsia ŭ Betlejemie Judejskim, za karala Herada, voś mudracy z uschodu pryjšli ŭ Jeruzalim i skazali: dzie jość toj, što naradziŭsia karol Judejski? Bo my bačyli zorku jahonu na ŭschodzie i pryjšli pakłanicca jamu. Karol-ža Herad, pačuŭšy heta, stryvožyŭsia i z im uvieś Jeruzalim. I sabraŭšy ŭsich staršych duchoŭnych i vučonych narodu, dapytavaŭsia ad ich, dzie mieŭ Chrystus naradzicca. A jany skazali jamu: u Betlejemie Judejskim, bo tak napisana u praroka: i ty Betlejem, ziamla judejskaja, ničym ty nia mienšaja spamiž sialib judejskich, bo z ciabie vyjdzie pavadyr, katory kiravać budzie narodam maim Izraelskim. Tady Herad, tajkom paklikaŭšy mudracoŭ, staranna dapytavaŭsia ŭ ich ab časie źjaŭleńnia im zorki i, pasyłajučy ich u Betlejem, skazaŭ: idziecie i dakładna raspytajcie ab dziciaci kali znojdziecie, — dajcie mnie znać, kab i ja pajšoŭ i pakłaniŭsia jamu. Jany-ž, vysłuchaŭšy karala, adyjšli. I voś zorka, katoruju bačyli na ŭschodzie, išła pierad imi, až pakul nie zatrymałasia nad tym miescam, dzie było dzicia. I ŭhledziŭšy zorku, uściešylisia nadta vialikaj radaściaj. I ŭvajšoŭšy ŭ chatu, znajšli dzicia z jaho matkaj Maryjaj i ŭpaŭšy pakłanilisia jamu i, adčyniŭšy svaje skarby, achviaravali jamu zołata, kadziła i mirru. I atrymaŭšy viestku ŭ śnie, kab nie varočalisia da Herada, inšaju darohaj viarnulisia ŭ svoj kraj.
(Mat. 2, 1—12).