Modlitwa białoruska (1888)

Modlitwa białoruska Верш Аўтар: Зоф’я Трашчкоўская 1888 год Крыніца: Korespondencja Zenona Przesmyckiego Miriama z lat 1884-1941. Litera T. Listy od Zofii z Mańkowskich Trzeszczkowskiej. — S. 52v—53.

Твор быў зьмешчаны ў лісьце да Зянона Пшасмыцкага ад 12 (24) ліпеня 1888 году.

Прапануем да спампаваньня!

Boże nasz baćka, my Twai ludzi,
A niebo ciomno ad czornych chmar;
Na świecie ciażko aż balać^(bolą) hrudzi^(piersi)
Hdzie nie paczujesz^{(posłyszesz)} — hoład, pażar!
Hulali wietry po naszom poli
I sopsawali nam urażaj^(urodzaj),
I niema szczaścia i niema doli:
Boże, nasz Baćka, chléba nam daj!
Daj nam zdarouje^(zdrowie), szczyru achotu
Kali z sachoju pojdziem arać:
Ty baczysz ciażku naszu rabotu,
Dajże pażytku z joje pryżdać.
Paszli nam sonce z ciopłaj rasoju
Kab zaszumieła niwa jak haj:
Każuć — Ty Baćko — my pad Toboju —
Chléba i sonca i szczaścia daj!