Modlitwa białoruska
Верш
Аўтар: Зоф’я Трашчкоўская
1888 год
Крыніца: Korespondencja Zenona Przesmyckiego Miriama z lat 1884-1941. Litera T. Listy od Zofii z Mańkowskich Trzeszczkowskiej. — S. 52v—53.
Твор быў зьмешчаны ў лісьце да Зянона Пшасмыцкага ад 12 (24) ліпеня 1888 году.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Boże nasz baćka, my Twai ludzi,
A niebo ciomno ad czornych chmar;
Na świecie ciażko aż balać(bolą) hrudzi(piersi)
Hdzie nie paczujesz(posłyszesz) — hoład, pażar!
Hulali wietry po naszom poli
I sopsawali nam urażaj(urodzaj),
I niema szczaścia i niema doli:
Boże, nasz Baćka, chléba nam daj!
Daj nam zdarouje(zdrowie), szczyru achotu
Kali z sachoju pojdziem arać:
Ty baczysz ciażku naszu rabotu,
Dajże pażytku z joje pryżdać.
Paszli nam sonce z ciopłaj rasoju
Kab zaszumieła niwa jak haj:
Każuć — Ty Baćko — my pad Toboju —
Chléba i sonca i szczaścia daj!

Гэты твор быў апублікаваны да 1 студзеня 1929 года і знаходзіцца ў грамадскім набытку ўва ўсім свеце, бо аўтар памёр, прынамсі 100 гадоў таму.