Niezabudka (1918)/Świńnia i woŭk
← Adwažnyje načležniki | Świńnia i woŭk Забаўлянка 1918 год |
Zahadki → |
Świńnia i woůk. Była sabie świńnia. Unadziłasia jana ů awios, ůsie kałaski pazjedała, ůsiu sałomku pałamała. Pačuło świnnoje wucho, što syto świnnoje brucho.
Idzie świńnia damoů, ažno lažyć woůk pad miažoj. Swińnia i pytaje: — „Chto tut lažyć, ad mianie nie biažyć?“ Woǔk świńni atkazwaje: — „Ja tut, woǔk, lažu, at ciabie nie biažu“.
Świńnia maliłasia, prasiłasia, na ǔkalency stanawiłasia: — „Nia jež mianie, woǔk!“ Woǔk świńni atkazwaje: — „Budzie i tabie,
świńnia kaniec!“ Swinnia jamu kaže: — „Ja zaŭtra ů rańni pryjdu, dwanadcać parasiat prywiadu!“ Nie staů woůk bolej świńni słuchać: jak uziaů jaje za šarścinku, jak udaryů ab miažynku! Zjeů świnku i pamianuů usiu jaje radzinku.