Niezabudka (1918)/II/Sielanin i miadźwiedź
← U durnia durnaja hutarka | Sielanin i miadźwiedź Апавяданьне Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1918 год |
Wieśnianka → |
Sielanin i miadźwiedź.
Ssiabrawalisia miadźwiedź s sielaninam i ŭzdumali jany razam repu siejać. Sielanin skazaŭ: — „Mnie karaški, a tabie, dziadźka, wiarški“.
Wyrasła słaŭnaja repa: sielanin uziaŭ sabie karaški, a miadźwiedziu addaŭ wiarški. Pawurčeŭ, miadźwiedź dy nima što rabić!
Na druhi hod kaže sielanin miadźwiedziu: — „Dawaj znoŭ razam siajać“, — „Dawaj! tolki ciapier ty biary sabie wiarški, a mnie addaj karaški“, — uhawarywajecca miadźwiedź.
— „Dobra! — kaže sielanin, — nichaj budzie pa twojemu“, — i pasiejali jany pšanicu. Dobraja ŭdałasia pšanica: sielanin uziaŭ wiarški, a miadźwiedź karaški.
S taho času ŭ miadźwiedzia s sielaninam i siabroŭstwo zwiałosia.