Pieršaja čytanka (1916)/Jak woŭki wučać swaich dziaciej

Aswojenyje i dzikije źwiery Jak woŭki wučać swaich dziaciej
Апавяданьне
Аўтар: Леў Талстой
1916 год
Арыгінальная назва: Как волки учат своих детей
Пераклад: Вацлаў Ластоўскі
Wučony miadźwiedź
Іншыя публікацыі гэтага твора: Як ваўкі вучаць сваіх дзяцей (Талстой/Ластоўскі).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Jak woŭki wučać swaich dziaciej.

Ja išoŭ pa darozie i pačuŭ kryk. Kryčaŭ pastušok. Jon bieh polem i niekaho pakazywaŭ.

Ja pahladzieŭ i ubačyŭ — pa poli biahuć dwa woŭki: adzin stary, druhi małady. Małady nios na plečach zadušenaho jahnionka. Stary woŭk bieh zzadu.

Kali ja ubačyŭ waŭkoŭ, ja razam s pastuškom pabieh za imi, i my stali kryčać. Na naš kryk prybiehli ludzi s sabakami.

Jak tolki stary woŭk ubačyŭ sabak i ludziej, jon padbieh da maładoha, wychwaciŭ u jaho jahnionka, pierakinuŭ sabie na plečy, i abodwy woŭki pabiehli chutčej i źnikli z wačej.

Tady pastušok pačaŭ raskazywać, jak było: s pieralesku wyskačyŭ wialiki woŭk, schapiŭ jahnionka, zadušyŭ jaho i panios.

Na sustreč wybieh waŭčonak i kinuŭsia da jahnionka. Stary addaŭ niaści jahnionka maładomu, a sam u lohku pabieh pobač; tolki jak pryjšła bieda, stary pakinuŭ nawučańnie i sam uziaŭ jahnionka.