Pieršaja čytanka (1916)/Jak woŭki wučać swaich dziaciej
← Aswojenyje i dzikije źwiery | Jak woŭki wučać swaich dziaciej Апавяданьне Аўтар: Леў Талстой 1916 год Арыгінальная назва: Как волки учат своих детей Пераклад: Вацлаў Ластоўскі |
Wučony miadźwiedź → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Як ваўкі вучаць сваіх дзяцей (Талстой/Ластоўскі). |
Jak woŭki wučać swaich dziaciej.
Ja išoŭ pa darozie i pačuŭ kryk. Kryčaŭ pastušok. Jon bieh polem i niekaho pakazywaŭ.
Ja pahladzieŭ i ubačyŭ — pa poli biahuć dwa woŭki: adzin stary, druhi małady. Małady nios na plečach zadušenaho jahnionka. Stary woŭk bieh zzadu.
Kali ja ubačyŭ waŭkoŭ, ja razam s pastuškom pabieh za imi, i my stali kryčać. Na naš kryk prybiehli ludzi s sabakami.
Jak tolki stary woŭk ubačyŭ sabak i ludziej, jon padbieh da maładoha, wychwaciŭ u jaho jahnionka, pierakinuŭ sabie na plečy, i abodwy woŭki pabiehli chutčej i źnikli z wačej.
Tady pastušok pačaŭ raskazywać, jak było: s pieralesku wyskačyŭ wialiki woŭk, schapiŭ jahnionka, zadušyŭ jaho i panios.
Na sustreč wybieh waŭčonak i kinuŭsia da jahnionka. Stary addaŭ niaści jahnionka maładomu, a sam u lohku pabieh pobač; tolki jak pryjšła bieda, stary pakinuŭ nawučańnie i sam uziaŭ jahnionka.