Pieršaja čytanka (1916)/Wosień

← Pieśnia žniei

Wosień Верш Аўтар: Стары Улас 1916 год

Zima →

Іншыя публікацыі гэтага твора: У дажджлівы час.

Прапануем да спампаваньня!

WOSIEŃ.

Doŭha u chaci našyje braćcia ruki złažyŭšy siadzieli, bo, jak na zhubu, doždž liŭ, jak z łubu, liŭ praz čatyry niadzieli. Sonce zirnuło, ŭsiu pawiarnuło pracu k wialikaj achwocie: łuh u prakosy kidajuć kosy, hrabli i wiły ŭ rabocie. Žniejki na žniwie režuć skwapliwie, wijuć pierawiosły nie słabki, wiažuć snapami, waluć radami, stawiuć u metli i babki. Jšli daždžy, słoty, bury, hrymoty, — my sa ślezami ŭzdychali; woś i ničoha, zbiehła trywoha, — nowaho chleba pryždali.

---