Pieršaja čytanka (1916)/Z našaj minuŭščyny/Kniazioŭna Rohnieda

Zahadki Kniazioŭna Rohnieda
Навукова-папулярны артыкул
Аўтар: Вацлаў Ластоўскі
1916 год
Pieśnia Horasławy

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Z NAŠAJ MINUŬŠČYNY.


Kniazioŭna Rohnieda.

Tysiaču z liškim hadoŭ tamu žyŭ u Połacku, na toj čas staličnym mieści ŭsiej Biełarusi, kniaź Rohwałod. U Rohwałoda byli dwa syny i dačka Rohnieda. Rohnieda była wielmi hožaja kniazioŭna.

Mnoha kniaziewičoŭ s susiednich staronak pasyłali swatoŭ u Połacak, prosiačy ruki hožaj kniazioǔny. Prysłaǔ swaich swatoŭ litoŭski kniaź, kniaź Wialikaho Noŭharadu i šmat inšych. Ale kniazioŭna biełaruskaja była nia tolki hožaja, ale i hordaja, dyk za niwodnaho z ich nie zhadžałasia iści zamuž.

Kijeŭski Kniaź, Waładzimir, pačuŭšy ab charastwie biełaruskaj kniazioŭny ad kupcoŭ, što jechali s tawarami, takže pasłaŭ swaich swatoŭ da połackaho kniazia. Kijeŭskije swaty pryjechali u Połacak z bahatymi padarkami dla kniazioŭny. Swaty-bajary raskazali ab bahaćci i sile swajho kniazia, a paśla z nizkim pakłonam pałažyli pierad kniazioŭnaj padarki i prasili, kab Rohnieda pašła zamuž za Waładzimira.

Rohnieda adsunuła rukoj padarki i skazała:

— „Nie pajdu za rabyniča!“

Maci kijeŭskaho kniazia była niawolnica, — ci, jak daǔniej kazali, — „rabynia“, i Rohnieda swaimi sławami zniewažyła kijeŭskaho kniazia, nazwaušy jaho synam niawolnicy.

Pasły z ničym adjechali u Kijeŭ.

Kali dawiedaŭsia ab hetym Waładzimir, zapaliŭsia hniewam wialikim, sabraŭ wojsko i kinuŭsia z aružžem u rukach dabywać kniazioŭnu Rohniedu.

Waładzimir akružyŭ wojskam Połacak, dabyŭ i spaliŭ jaho. U bitwie zabity byŭ baćka Rohniedy, stary Rohwałod, i dwa jaho syny, a Rohniedu Waładzimir, jak niawolnicu, pawioŭ u Kijeŭ i pryniawoliŭ jaje tam wyjści za jaho zamuž.

Rohnieda doŭha žyła u Kijewi, ale wielmi ciažkoje jaje było žyćcio, mnoha usielakaho hora jana tam pieražyła, i za heta jaje ludzi prazwali Horasława, znače harotnica.