Pierszy pramień (1929)/20

20. Treciamu radaść
Апавяданьне
Аўтар: Станіслаў Любіч-Маеўскі
1929 год

Прапануем да спампаваньня!

20. Treciamu radaść.

Dwa chłapcy, biehajuczy pa panadworku, znajszli harech i nijak jaho nie mahli raździalić pamiż saboj.

Adzin chłapiec kryczyć: „Jon moj! Ja jaho pierszy ubaczyŭ.“ Druhi nia ŭstupaje: „Moj harech! Ja jaho pierszy pad-

niaŭ!“ Aż bicca paczali pamiż saboj jak tut nadyjszoŭ treci chłapiec. Dawiedaŭsia jon, ab czym jidzie swarka. „Nu, dosyć użo wam, każa, ja sumiru was.“

Uziaŭ jon harech, raskusiŭ jaho, ziarnio sam zjeŭ, a szałupinki addaŭ chłapcom, każuczy: „Na tabie adnu szałupinu za toje, szto ty pierszy ŭhledziŭ harech, a tabie druhuju pałowu za toje, szto ty pierszy padniaŭ jaho. A ziarnio mnie — za toje, szto ja was pamiryŭ!“ I pajszoŭ sabie śmiajuczysia.