Pierszy pramień (1929)/33
← 32. Muszynyja chaŭtury | 33. Paczatak zimy Верш Аўтар: Стары Улас 1929 год |
34. Chitry lis → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Год беларуса. |
33. Paczatak zimy.
Jak stanie z drewa list asypacca, ptuszki u wyraj pacznuć zbiracca, — žuraŭ i busieł, pihaŭka, pliska, a kali husi, dy latuć nizka, — tady haworać staryja ludzi, szto użo skora zima k nam budzie. Pojduć ŭ kraj ciopły ptuszak hramady, waron i halic lotajuć stady; na dwary stanie ściuża i słota, i pa kaleni hrazi, bałota.
Pacznie pamału wosień kanczacca, stanie pawoli ziamla ścinacca, nastupić choład, ptuszka nia piśnie, zima nastanie, maroz pryciśnie, dy pa kaleni nawalić śniehu, dastawaj sani, chawaj kalosy, ciahni sukonki ciopły z palicy, każuch, patreny i rukawicy, treba ŭstać rana, nie ahilacca, ale achwocza da cepa bracca, bo tut hultajstwa nie dapamoża; małacić treba i wiejać zbożża, ziarnio da kleci treba znasici, sałomaj z sienam bydła karmici. Chto kala domu kormić karowy, a chto da lesu jedzie pa drowy. I naszy matki takża ŭ rabocie: praduć kudzielu na kałaŭrocie i ŭ kłubki nici źwiwajuć z szpuli, a pośle wytkuć nam na kaszuli.