Pierszy pramień (1929)/68

68. Dobry majstra
Беларуская народная казка

1929 год

Прапануем да спампаваньня!

68. Dobry majstra.

Zadumaŭ adzin czaławiek zrabicca kawalom. Choć sam jon kawać nia ŭmieŭ, rabotnikaŭ da siabie nie zachacieŭ brać, padumaŭszy:

— Woś dziwa kawać. Niama czaho haławy nad hetym łamać. Pryładziŭ kuźniu i czakaje raboty.

Prychodzić da jaho sielanin, daje jamu kawałak zialeza i zahaduje kawalu wykawać sachu.

Uziaŭsia za rabotu; kawaŭ, kawaŭ, pakruciŭ haławoj i każa:

— Sachi, bratka, nia budzie!

— A sztoż-ty zrobisz?

— Siakieru tabie wykuju.

— Dobra j siakiera, recz u haspadarcy patrebnaja.

Kawaŭ, kawaŭ kawal dyj kaza:

— Siakiery, bratok, nia wyjdzie.

— Dyk szto-ż, majstra, wyjdzie?

— Słaŭny noż budzie.

— Rob noż, jon tak sama potrebny.

Iznoŭ uziaŭsia kawal za rabotu; kawaŭ, kawaŭ, paśla zwaroczujecca da sielanina:

— Wiedajesz, bratok, naża taksama nia budzie.

— Nia budzie? Dyk szto-ż ty zmajstrujesz?

— Szyła tabie, bratok, zmajstruju!

Na astatku każa:

— I szyła, bratok, nia wyjdzie.

— Dyk szto-ż u ciabie wyjdzie?

— Pszyk, — każa.

— Jaki pszyk? — ździwiŭsia sielanin.

— A woś hladzi dy słuchaj. Uziaŭ kawal toj kawałaczak zialeza, katory ŭ jaho zastausia ad zialeznaje pałasy, napaliŭ jaho na ahni i kinuŭ u wadu, — wada i zasipieła.

— Ciapier budziesz wiedać, jaki heta pszyk? — każa kawal.

Na hetym i skonczyŭ kawal swaju kawalskuju pracu.