Piosnki wieśniacze (1837—1846)/6/Piosnki znad Dźwiny/Żniwne i Dożynkowe/LVII

← LVI. Panoczyk, panoczyk prymi nasz wianoczyk

LVII. Ściudzionaja rasa pała Народная песьня 1846 год

LVIII. Ci wyszła ciomnaja tucza →

Прапануем да спампаваньня!

LVII. (Xiąz̓. 3 piosn. III.)

Ściudziōnaja rasā palā,
Puścī mianiē damōú panie;
Maje damy dalōkije,
Pierachody wialīkije;
A siem mil borom icī,
A wośmaja dalinaj,
Dziwiātaja k świkratku ú dwor.
A świkratok pierajmaić
S cisōwymi wiadziōrkami,
Szaúkōwymi paczōpkami.
A szleć mianiē maładzicu
U Dunāj pa wadzicu.
A świkratok moj tātańka,
Ni wadyz̓ ty z̓ydajesz,
Mianiē świeta zbywajesz.
Tyz̓ mianiē świeta zbudziesz,
Usiō tabiē adnō budzieć.