Piosnki wieśniacze (1837—1846)/6/Piosnki znad Dźwiny/Żniwne i Dożynkowe/LX

← LIX. Razharysia wieczerniaja zorka

LX. Winszuju panoú wiankom Народная песьня 1846 год

LXI. Panoczyk, panoczyk rachuj sie z nami →

Прапануем да спампаваньня!

LX. (Xiąz̓. 3 piosn. IX.)

Winszuju panōú wiankōm,
Pany mianiē miadkōm.
Pieraniōs Boh cierez sierpōk,
Pieraniasī Boz̓e cieraz duszōk,^[1]
Cieraz asietku matku,
Cieraz lohkij duch…
Sudzīúz̓e Boh paz̓āć, sudzīz̓ Boz̓e spaz̓yć
U karyści, u rādości.
Dajz̓e Boz̓e paōom z hēstaha dabrā
Piwa waryć, paniczōú z̓anić;
Harełku hnać, panienek zamuz̓ wydawāć.
Dajz̓e Boz̓e panōm z drōbnymi dziētkami
Na z̓yćjō, na bahacie,
Na doúhi wiek i dobry sowiēt.

---

1. Duszok: musi i to być alluzia do matki osietki, suszarni na zboz̓e, w której pospolicie w Witebszczyźnie, w Mohilewskiej i częścią w Mińskiéj gubernii suszą zboz̓e ku młóceniu, i skąd bywają nie raz poz̓ary.