VIII. (Xiąz̓. 1 piosn. XXXIII.)
Oj stuk matko stuk,
Szto to jenō tut;
Czy chto strechū razrywaje,
Czy chāteńku wiernie?
Cicho synku, marōz stuczyć,
Kalāduńku hałosić;
Buduć blincē i kāúbasy,
Harēłeczka z miodem. Pojdziesz synku da susieda
Piesieńku śpiewaci;
Oj utojczas ty zabudziesz,
Szto stuczeło ú chaci.
Czy toj marōz, majā matko,
U susieda nie bywaje?
To ja ciepiēr da pabiehū
Piēsieńku śpiewaci.
Niechaj sýnku paczekajom
Bielēńkalo świetu,
Ütoj czas budzie parā śpiewāć
Szto Bon naradziú sie,
A ty biedny da moj synku
Ü tōj dzień adhawieú sie.
|