Rodnyje zierniaty (1916)/I/Świńnia i žałudy

Wučony syn Świńnia i žałudy
Апавяданьне
Аўтар: Іван Крылоў
1916 год
Арыгінальная назва: Свинья под Дубом (1823)
Пераклад: Вацлаў Ластоўскі
Wučeńnie lepiej za bahaćcie
Іншыя пераклады гэтага твора: Сьвіньня пад Дубам

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Świńnia i žałudy.

Swińnia, najeŭšysia pad dubam žałudoŭ,
Paŭdnia pad im praspała,
Paśla, ustaŭšy, swaim łyčom
Padrywać kareńnia stała.
— Što robiš? — z duba sokał kaže, —
Tož hetak ty ŭwieś dub zhłumiš!
— A mnie to što? Nichaj choć laže
Dub, dy tolki kab, aby
Byli tut žałudy!

Pytańnia dla hutarak i piśmiennych rabot. Što rabiła świńnia pad dubam? Sto zrabiła najeŭšysia? Što skazaŭ sokał? Što adkazała świńnia?

Što znače słowa «zhłumiš?» (ad słowa hłumić, — niščyć biez nijakaj karyści ni mety).

Jaki sens bajki? Ci možna ludziej, nie šanujučych wučeńnia, pryraŭniać da świńni pad dubam? A dziaciej, jakije uzrosšy nie šanujuć baćkoŭ? A tych ludziej, katoryje, wyjšoŭšy z našaho narodu, adrekajucca jaho?