Rodnyje zierniaty (1916)/I/Jak chłopčyk lubiŭ swaju matku

← Nad kałyskaj

Jak chłopčyk lubiŭ swaju matku Апавяданьне Аўтар: Рыгор Дзьячэнка 1916 год Арыгінальная назва: Сыновняя любовь (1890) Пераклад: Вацлаў Ластоўскі

Dobraje dziciatko →

Прапануем да спампаваньня!

Jak chłopcyk lubiŭ swaju matku.

Adzin chłopcyk bieh praz wulicu. Raptam naježdžaje pawozka. Chłopcyk spatknuŭsia i pawaliŭsia pad pawozku; koła pierełamało jamu nahu. Chłopcyka pryniaśli damoŭ. Maci jaho była chworaja i, kali pačuła stahnańnie syna, uskočyła s paścieli i zwaliłasia samleŭšy na ziamlu. Chłopcyk zara pierestaŭ stahnać, i, pakul jamu składali i abwiazywali nahu, jon ni razu nia kryknuŭ.

— „Ci tabie nie balić?“ — spytaŭ jaho u kancy doktar.

— „Wielmi balić! — šeptam adkazaŭ chłopcyk, — ale ja nie chaču, kab mama wiedała ab hetym: jana wielmi trywožycca.“

Pytańnia dla hutarak i piśmiennych rabot. Dzie bieh chłopčyk? Što z im stałosia? Što stałosia s chworaj matkaj, kali jana pačuła stahnańnie syna? Ci baleła jamu rana? Čamu jon nie stahnaŭ?