Rodnyje zierniaty (1916)/I/Wučysia

← Starec

Wučysia Верш Аўтар: Янка Купала 1916 год

U škołku →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Вучыся…

Прапануем да спампаваньня!

WUČYSIA.

Wučysia, niabože, wučeńnie pamože
Zmahacca z niadolaj, z niawolaj…
Što muče siahońnia, što dumki trywože, —
Źbiažyć i nia pryjdzie nikoli.

Žal zhinie, jak mara; nia budzieš niezdaraj,
Nidzie i ni ŭ čym nie zabłudziš;
Ty praŭdu ŭ niapraŭdzie, jak sonce miž chmaroŭ,
Spaznaješ, raz ciomien nia budzieš.

Takaja prynuka, jak praca j nawuka,
Ciž može nam sił nie dadaci?
S takimi siabrami, znaj, budzie nia štuka
I hore swajo zwajewaci.

{{smaller|Pytańnia dla hutarak i piśmiennych rabot. Što znače słowo «niebarače?» (Aŭtor haworyć a dziciaci u značeńni małoje, biednaje). Što značyć «mučyć siahońnia», «dumki trywože»? «Kali nia budzieš niezdaraj»? Što znače słowo «prynuka»? Što znače słowo «siabra ? (Tawaryš, pryjaciel). Chto tut čyimi siabrami nazywajecca i čamu?