Rodnyje zierniaty (1916)/II/Wiesna/U lesie

← Bor

U lesie Абразок Аўтар: Францішак Умястоўскі 1916 год

Pory hodu →

Іншыя публікацыі гэтага твора: У лесе (Умястоўскі).

Прапануем да спампаваньня!

U lesie.

Wiečareło. Haračaje sonce schawało za ciomny huščar swoj wialiki, čyrwony woblik. Ješče mihacieli wiarchoŭki wysokich jelin, katoryje, zdawałosia, hałowami swaimi upiralisia ŭ nieba; ješče hareli załatym bleskam wierchi duboŭ — pradziedoŭ, zialonyje listy katorych cicha šeptali adwitańnie krywawamu soncu. Dzień što raz chutčej uciekaŭ…

Tolki daloka niedzie zamarudziŭ, widać, niejki pramień sonca; začapiŭšysia za hałoŭku najwyšejšaho drewa, caławaŭ jaje, tuliŭsia i pieściŭsia, jak tulicca i pieścicca małoje dzicia, abniaŭšy ručeniatkami šyju swajej matuli. Raz, druhi blisnuła ješče wiarchoŭka drewa, i załaty pramień niedzie palacieŭ… zhas… prapaŭ…

Ptuški — adna za adnej, zaświerhataŭšy apošniuju wiačorniuju pieśniu, zatrapietaŭšy, jak pierad skanańniem, krylcami, moŭkli… Išła noč, ciopłaja wiesnawaja noč… Addzielnyje pni wiekawyje zliwalisia ŭ adno…

„Hu-hu-hu-huuu!“ adazwaŭsia puhač swaim markotnym płačam, a les adkliknuŭsia, raznios hety płač na ŭsie starony, i, zdawałosia, hramada duchoŭ niačystych razhulałasia pa puščy i płače i śmiajecca dzikim, šalonym śmiecham i nad hetaj puščaj, i nad usiej ziamloj…

Zmoŭkło… Sciamnieło… U lesie stało cicha, jak na tym, husta kryžami zastaŭlenym, kurhanie u spakojnuju zimowuju nočku…

Pytańnia dla hutarak i piśmiennych rabot. Ci bywali wy wiečeram u lesi? Što čuli i bačyli tam? Jakije drewy rastuć u wašym lesi? Jakije kusty rastuć (nazawicie)? Jakaja roznica miž kustom, a drewam? Jakije trawy rastuć u lesi? Jakije jahady? Jakije ptuški? Jakije źwiery? Jakich zwieroŭ i ptušak wy bačyli?