Vita (1926)/Сугучнасьць/Душа людзкая халадзее

← З тугі вялікай на душы

Душа людзкая халадзее Верш Аўтар: Язэп Пушча 1926 год

Я юнацтва вітаю →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Душа людзкая халадзее…

Прапануем да спампаваньня!

ДУША ЛЮДЗКАЯ ХАЛАДЗЕЕ

Душа людзкая халадзее, —
ня звоняць песьні словамі,
Ужо з усьмешкамі лілёвымі —
цьвісьці ня хочуць больш надзеі.

Вякі прышлі у новым звоне,
прышлі ў надломленай сугучнасьці.
Сьцюдзённы дух у іх магутнасьці
лунае па-над новым сёньнем.

У іх старое захлынецца —
і гені родзіцца негаданы.
У яснацьвеце ды над хатамі
разьвесяць песьні сваё вецьце.