Для дзяцей (Талстой, 1928)/Байкі/Чапля, рыбы і рак
← Шакаль і слонь | Чапля, рыбы і рак Байка Аўтар: Леў Талстой 1928 год Арыгінальная назва: Цапля, рыбы и рак Пераклад: Макар Краўцоў |
Вадзянік і жомчуг → |
ЧАПЛЯ, РЫБЫ і РАК.
Жыла Чапля каля ставу і пастарэла; ня было ўжо ў яе сілы лавіць рыбу. Пачала яна прыдумваць, як-бы гэта ёй хітрасьцю пражыць. Яна і кажа Рыбам: „А вы, Рыбы, і ня ведаеце, што на вас бяда зьбіраецца; чула я ад людзей, хочуць яны стаў спусьціць і вас усіх палавіць. Ведаю я, тут за гарою, добры ставок ёсьць. Я памагла-б, але старая ўжо: цяжка лятаць.“ Рыбы пачалі прасіць у Чаплі, каб памагла.
Чапля і кажа:
„Мо‘ пастараюся для вас, перанясу вас, толькі раптам не магу, а па аднэй.“
„Вось рыбы і рады, усе просяць: „мяне занясі, мяне занясі!“
І ўзялася Чапля насіць іх: вазьме, вынясе ў поле ды зьесьць. І перанясла яна гэтак шмат рыбаў.
Жыў у ставе стары Рак. Як пачала Чапля выносіць Рыбу, дык ён скеміў справу і кажа:
„Ну, цяпер, Чапля, і мяне аднясі на навасельлле.“
Чапля ўзяла Рака і панясла. Як вынясла яна на поле, хацёла скінуць Рака. Але Рак убачыў рыбячыя костачкі на полі, сьціснуў клешнямі Чаплю за шыю і задушыў яе, а сам прыпоўз назад да ставу і расказаў Рыбам.