Баяну
Баяну Верш Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1926—1927 год Крыніца: Часопіс «Крывіч», № 12 (3), ліпень 1926-сакавік 1927 г., б. 1 |
Чырвонец → |
з цыклю «Паэзіі прозай» |
Мудрыя прытчы і зычна пяяў ты, Баяне!
Пяяў яшчэ ўчора на вольных, на крыўскіх абшарах, пад гукі вячоўнага звону…
Дагэтуль туляюцца рэхі тых песянь,—далёка ад скрушань замковых: у полі, у ройстах, ў кустах у лазовых, што ніцма прыпалі да ролі…
Зычаць яны ў чашках срупехлых, што ў порубах храму Сафіі, у звоне вячорным, што з вежы, над целам чужога тутка Баболі, кліча на Ave Maria…
У показках-казках, у сэрцах збалелых, у подумах-думках нявольнага люду, глыбока таёных у сэрцы…
Вольныя песьні складаў ты, Баяне, і зычна пяяў яшчэ ўчора пра гордасьць народу, пра чэсьць крывічанскага роду.