Вянок (1927)/Думы/Напілося сонца са крыніц сьцюдзёных…

← ∗ Ня блішчыць у час зьмярканьня…

∗ Напілося сонца са крыніц сьцюдзёных… Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год

∗ Ой, чаму я стаў поэтам… →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Напілося сонца са крыніц сьцюдзёных…

Прапануем да спампаваньня!

∗
∗        ∗

Напілося сонца са крыніц сьцюдзёных,
Усьцягнула ўвышу з іх ваду, як пар;
І, ўзляцеўшы шпарка па праменьнях тонкіх,
Пар зрабіўся сьлічнай чарадою хмар.

Ўдаль яны памкнулі і лятуць пад імі
Нівы ды балоты, поле, бор, лука.
Але што там блішча? Ці ня ты, сястрыца,
Ці ня ты ліешся срэбная рака?

Загрымелі ў хмарах гулка прывітаньні
І далёка буйны вецер іх разьнёс.
Рынуліся хмары да ракі радзімай
І зьліліся з ёю ліўнем кропель-сьлёз.