Вянок (1927)/Старая Беларусь/Слуцкія ткачыхі

Слуцкія ткачыхі
Верш
Аўтар: Максім Багдановіч
1927 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Слуцкія ткачыхі.

Прапануем да спампаваньня!

СЛУЦКІЯ ТКАЧЫХІ.

Ад родных ніў, ад роднай хаты
У панскі двор дзеля красы
Яны, бяздольныя, узяты
Ткаць залатыя паясы.
І цягам доўгія часіны,
Дзявочыя забыўшы сны,
Свае шырокія тканіны
На лад пэрсідзкі ткуць яны.
А за сьцяной сьмяецца поле,
Зіяе неба з-за вакна —
І думкі мкнуцца мімаволі
Туды, дзе расцьвіла вясна,
Дзе блішча збожжа ў яснай далі,
Сінеюць міла васількі,
Халодным срэбрам зьзяюць хвалі
Між гор ліючайся ракі.
Цямнее край зубчаты бору…

І тчэ, забыўшыся, рука
Заміж пэрсідзкага узору
Цьвяток радзімы васілька.