Завіруха (1929)/Сьветлая ноч

⁂ Схавалась сонца Сьветлая ноч
Верш
Аўтар: Міхась Чарот
1929 год
На могілках
Іншыя публікацыі гэтага твора: Сьветлая ноч.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




СЬВЕТЛАЯ НОЧ

Пасьвячаю Г. С.

Пад дзіўную казку каханьня
Закрыла ты чорныя вочы…
Я бачу грудзей калыханьне
У змроку чаруючай ночы.

Я чую, як сэрца пужліва
Стукоча, шукаючы волі…
З табою цяпер я шчасьлівы,
Шчасьлівы цяпер, як ніколі.

„Кахаю…“ — праз сон ты шаптала…
К табе я свой твар прыхіляю,
Хачу, каб у сьне ты спазнала,
Што й я цябе шчыра кахаю…

Шапчу я: „Дзяўчынка кахана,
У сьне хоць пабач свае мары,
Бо заўтра, праснуўшыся рана,
Зноў сонца затуляць нам хмары…“