Заранкі (1924)/Ноктурно

Ноктурно
Верш
Аўтар: Янка Журба
1924 год

Прапануем да спампаваньня!

НОКТУРНО.

Зьнікла зялёная траўка у полі,
Зьніклі ўсе кветкі ў лугу.
Рвецца душа мая, рвецца да волі:
Зімна мне тут — не магу!..

Неба схавалася ў цёмныя хмары,
Дождж у вакно ўсё сячэ,
Сьвету ня відна ў далёкім абшары;
Боль маё сэрца пячэ.

Ліст пажаўцелы шасьціць і нясецца,
Сумна ляціць на зямлю;
Вецер гудзіць, не — ён плача, здаецца,
Душу сьціскае маю.

Мілая птушка, вясеньняя кветка;
Ты хоць кінь жальбу сваю,
Лепш засьпявай, як калісь было улетку, —
Разам і я запяю:

Ўспомнім з табой нашу, радасьць былую.
Пей-жа мне песьні свае:
Веру, што згоняць нуду яны злую;
Песьня нам душы зьліе!