Збор твораў (Бядуля, 1937)/III/То не хаты, а курганы

*** То не хаты, а курганы
Верш
Аўтар: Змітрок Бядуля
1937 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: То не хаты, а курганы…

Прапануем да спампаваньня!

∗ ∗
∗

То не хаты, а курганы.
То сляды вялікіх станаў.
То не дрэўцы на мяжы —
Крыжы… крыжы…

Адзінокія магілы,
Маладыя нашы сілы.
Стрэл глушыў апошні стогн —
І сон… і сон…

Сонца — сэрца па-над гаем.
Сіні вецер тут гуляе.
Уначы сава-пугач
У плач… у плач…

Нібы серп з чырвоным кантам,
Свеціць месяц на курган той.
Зорка зорцы на мігі:
„Зірні… зірні…“

І куды ні кінеш вокам, —
Ці то блізка, ці далёка, —
Свет курганамі багат.
Іх шмат… іх шмат…

1916 г.