Першае Мая — то дзень вызваленьня!
Слаўны ваяка прад бойкай гарачай
Сілам падцятым, ждучы аднаўленьня,
Цяжкім змаганьнем яго абазначыў.
У цемні няволі, у муках балючых
Сьветлаю плямаю ён выдаваўся,
Прагнучым волі, да волі ідучым
Воклічам гулкім здалёк адгукаўся.
Бойка ішла, адмяраліся ўступы
Маем чырвоным ад году да году;
Гушчы працоўных, ваяцкія купы
Мералі крокі да сьветлай свабоды.
Бліжэй ды бліжэй — здалёк маякамі
Звалі пярэднія задніх на сьвята,
Сьцягам чырвоным, як птушка крыламі
Май трапятаўся над беднаю хатай.
Выдмы глубокія вечных устояў
Вокал глядзелі нязрушнасьцю чыннай
Ў хвілі, калі расьцілалі сувоі
Рдзістых палоцен ваякаў дружыны.
Буйнаю рагаю, порсткім струменем
Выліўся імпат натхненны ў паўстаньне Май урачыстым пранесься праменьнем —
Шлях да комуны з-пад цьмы растумані.
Гордымі крокамі, вернай ступою,
Летась, сягоньня і ў часах прыдучых
Першае Мая — працоўных сабою
Будзе бадзёрыць, ўсё ўперад вядучы.
Менск, 1923
|