Збор твораў (Купала, 1925—1932)/V/VI/Разлад

← Першы сьнег

Разлад Верш Аўтар: Янка Купала 1928 год

Поэзія →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Разлад (Купала).

Прапануем да спампаваньня!

РАЗЛАД

Куды ні глянеш — людзі, людзі,
Куды ні глянеш — шэльмы, шэльмы,
Куды ні глянеш — б‘юцца ў грудзі,
Што значыць: правільныя вельмі.

Адзін накраў — багацьце ўмножыў,
Другі згалеў, галей сабакі…
Бяду нажыці ўсякі можа,
Бяды пазбыціся — ня ўсякі.

Аслу з напоўненай машною
Леў акаваны лапы ліжа…
Рака затоўчана крывёю,
Ўдава заводзіць каля крыжа.

Дабро і зло — ў ваднолькай мерцы;
Сьвіньня сьвятыя думы блоце,
Вужакі сыкаюць на сэрцы,
Душа валяецца ў балоце.

Крутым хвастом на ўсе староны,
Як сучка, доля меле, дзеле:
Адным спраўляе пахароны,
Другіх склікае на вясельле.

Няпраўда праўду акялзала,
І едзе людзкасьці па сьпіне,
А чалавек — ком гною, сала —
Быдлём, сьляпнём жыве і гіне.

Адзін чорт весел, зубы скаліць,
Загаціў пекла да варотаў;
Рад шэльма: польку з ведзьмай валіць…
Такі разлад — яго работа!

1907 год.

---