„O, sanctae siplicitas!“ („О, сьвятая прастата!“)
О! „Цывілізацыя“, „прогрэс“, дваццаты век!
Тваім кумірам я малюся.
Тваім здабыткам, чалавек,
Хвальбоўны гімн пісаць бяруся.
Ура! Асілак, „цар“ прыроды,
Хваліся ганьбаю Анана,
Хваліся зьдзекамі тырана,
Бяспраўным правам сумасбродаў.
Вучоны кат з Масачузэта
„Бяскроўным“ крэслам выпіў кроў.
„О, чэсьць“, о Фульлеру за гэта,
О, слаўся, Фульлер, век-вякоў.
Стыхіі служаць чалавеку,
Паконан дзікі акіян.
А чалавек над чалавекам Ў XX век тыран з тыранаў!
О, слаўся радыё, культура,
Франклінаў, Вольтаў, слаўся ток,
Што спрытна з помаччу каптура
З жывога цела вып‘е сок.
Цыліндар Фульлера хваліце,
„Культурны“ зьверскі, панскі лад,
Мэдалем сьмерці абдарыце
Крывавы Фульлера халат.
Бясчэсны гонар баранілі,
Буржуйска-панскія суды.
Нявіннай кроўю ачырвілі
Крыжы, мэдалі, ордэры.
Але дарма!
Вам ня вярнуць ужо з архіву
Вякоў нявольніцтва. Дарма!
Ад Вашынгтону і да Хівы
Трашчыць ланцуг і ночы мгла.
|