Лукішкі (1929)/Раніца летняя

← Астры-нявольніцы

Раніца летняя Верш Аўтар: Алесь Салагуб 1929 год

Да мяне вераб‘і прылятаюць →

Прапануем да спампаваньня!

РАНІЦА ЛЕТНЯЯ

Раніца летняя, раніца!
Млявасьць, маўчыць небастык…
Лізнуўся па шэрым цэмэнце
Касулі крывавай язык,
Затросься,
Задрыгаў,
І зьнік…

Ціха і сьвежа ў паветры.
Эх-ха-ха! лёгка ўздыхаць,
Вёску, лугі ўспамінаць —
Шчасьце мінулага лета.

Сонца крывёю рабіны
Умурзала неба, прастор,
Песьня ліецца дзяўчыны,
Водклікам поўніцца бор.

Эх, каб мне кірку ў рукі —
Востры клінок, далато,
Жвава-б ў сьценах бяз мукі
Раніцы высек вакно.

Лукішкі.
27-VI—27 г.