Маладая Беларусь (альманах)/2/Ciška Hartny/Aŭtobiografia

Амэрыканец Aŭtobiografia
Успаміны
Аўтар: Цішка Гартны
1912 год
I. Pieśni pracy
Іншыя публікацыі гэтага твора: Аўтабіяграфія (Гартны).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Aŭtobiografija[1].

Ja — jedziny syn biednych mużykoŭ z m. Kapyla, byŭšych mieščan, prawasłaŭny, radziŭsia ŭ 1887 h. Ranniaje dziectwa prawioŭ doma na rukach babki pa matce i dwuch dziadoŭ — pa baćku i matce, katoryje mianie duża lubili. Kali mieŭ 12 h., baćka atdaŭ mianie za pastucha u swajo miastečka, dzie ja prasłużyŭ piać hod. Letam haniaŭ u pole, a zimoj wučy=isia: s pačatku u «darektara», a paśla u narodnym i dwukłasnym wučyliščach. Končyŭ hetyje škoły, majučy hadoŭ 17, i nie zachacieŭšy hatowicca ŭ seminaryju, ja schadziŭ u Kijeŭ, skul kali wiarnuŭsia, byŭ zachoplan aswabadzicielnym rucham, katory wyrabiŭ u mianie taki pahlad na żyćcio: čeławiek, kali nie pracuje, nia może być praŭdziwym čeławiekam, jak peŭny naślednik budučaho lepšaho żyćcia. Z hetym pahladam ja i pašoŭ wučycca na harbara (što skury na boty wyrablaje); wybraŭ heta remiasło zatym, što ŭ toj čas ramieśniki-harbary licylisia u našym miastečku «pieredawymi ludźmi». Potym, u 1908 h. probawaŭ pastupić u wučycielskuju seminaryju u Nieświży dzie ŭżo zdaŭ byň dobra ŭsie ekzaminy, i tolki nie pryniali mianie tam dziela taho, što nie predstawiŭ «swidziecielstwa a błahanadziożnaści». Takim sposabam zhubiŭšy możnaść wučycca dalej, ja astaŭsia harbarom i pačaŭ čytanniem dapaŭniać swaju praświetu. U kancy 1908 h. paznaŭsia z biełaruskim rucham, i praniknuŭsia im usiej dušoju. Pisać mieŭ nachilnaść z maładych hod i šmat napišaŭ wieršaŭ i apawiedanniaŭ pa rasiejsku. U «Našaj Niwie» pačaŭ drukawacca u kancy 1908 h.

Ciapier pracuju u harbarni i zarablaju šeść rubloŭ na tydzień pry dziesiaci-hadzinnym rabočym dniu i hadkich warunkach pracy.


  1. Na našu prośbu Ciška H. prysłaŭ nam swaju karotkuju aŭtobiografiju, katoruju achwotna tut pamieščajem, ličučy na na toje, što jana służyć čytačom dla lepšaho ŭrazumiennia jaho tworaŭ.

    Red. «M. B.»