Маладая Беларусь (альманах)/3/Abrazki/Kwietka

← La wapiennaj hary

Kwietka Абразок Аўтар: Змітрок Бядуля 1913 год

Niby rupny araty… →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Кветка (Бядуля).

Прапануем да спампаваньня!

Kwietka.

Apuściłasia wiesna na ziamielku, soniejka padahreła hrudzi ziamielčyny i za wyhanam na miaży kwietka radziłasia. Nočču čystaja rasa kupała jaje dy niańčyła; z blizkaj wiarbiny sałoŭka jej aleluja piejaŭ; u dzień pramieńni soniejka farbawali jaje dy hreli. Zrabiłasia kwietka niejkaj dziŭnaj cacačkaj swaimi raznakalornymi lapiostkami (pialostkami).

Nahnaŭsia araty bykami swaimi, zatumaniŭ lulku swaju i zaraz brudnymi atopkami hyc na kwołuju kwietku, na dziacianio błakitnaho nieba…

I byccam nie było jaje na miaży la wyhana…

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Čeławieče! Na manier pieśni, zdatnieje mnie hawaryć z taboju. Ci dahadaŭsia ty, što heta tolki malunak paŭnočnych dumak twaich?.. son dušy twajej?.. kali twaja duša paśla huku minuŭšaho dnia zaplawała u chwalach jasnaho supakoju, kali zażadała jana niešta tajomnaho, niezwyčajnaho i, byccam kwietka, byccam hałub bieły, nad joj światočnaść zapanawała, ty ziamnoj brudnaj karysnaściu swajej zataptaŭ, zniščyŭ tyje kwołyje raśliny nieba, i byccam nie radziłasia kwietka ŭ dušy twajej…

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Čeławieče! škada mnie ciabie…

---