|
Ты спіш…
За акном асыпаюцца зоры,
ідуць безупынна вятры,
у садах
калышуцца дрэвы,
ажыны гавораць,
у ставах шуміць
веснавая вада.
Пакой твой
напоўнілі
цёмныя цені,
святло,
цішыня
і легенды вясны.
Ты спіш…
Да цябе праз высокія сцены
прыходзяць спакойныя
добрыя сны.
Прачнуўшыся заўтра,
ты іх прыгадаеш,
работа заспорыцца
ў спрытных руках,
і моўчкі на вуснах тваіх,
маладая,
усмешка вясёлая
будзе блукаць.
І ты не падумаеш
можа ніколі,
што гэта каханне маё
берагло
і сон твой спакойны,
і рук тваіх холад,
і вуснаў тваіх,
палахлівых,
цяпло.
Ты лёгкую шапачку
моўчкі адзенеш,
вясёлая выйдзеш
з другімі гуляць.
Авацыяй вас
мая крыўда не стрэне,
і зайздрасць услед вам
не будзе крычаць.
Я вас прывітаю,
як друг і таварыш,
аднолькава роўна
ўсміхнуся усім,
з другою вясёлаю
стану у пары
і буду ад шчырага
сэрца прасіць:
Няхай над галовамі вашымі
неба
раскрые крутыя далоні свае,
няхай урадлівая,
тлустая глеба
вам шчодра
багаты свой плён аддае;
Няхай дыванамі
лістоў каляровых
вятры будуць
вашы шляхі высцілаць,
няхай вам спяваюць
лясы і дубровы,
няхай вам
дажджы залатыя шумяць;
Няхай для цябе
асыпаюцца зоры,
ідуць безупынна вятры,
у садах
калышуцца дрэвы,
ажыны гавораць,
у ставах шуміць
веснавая вада!
1935 г.
|
Прапануем да спампаваньня!