На ростані (1924)/I/Мы любім даўныя паданьні

Палімпсэст ⁂ Мы любім даўныя паданьні
Верш
Аўтар: Уладзімір Жылка
1924 год
Віхор
Іншыя публікацыі гэтага твора: Мы любім даўныя паданьні…

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!





∗          ∗

Мы любім даўныя паданьні,
Быліцы сівых песьняроў: —
Няхітры іх апавяданьні
Аб справах зьбегшых ўжо часоў;

Нам да спадобы чэрпаць веду
Гісторыі з пажоўклых кніг;
З рукопісаў пра быт прадзедаў
Даведацца, што сьведчыць мніх;

Прыемна нам дзядоў надзеі,
Іх тайны думы адзначаць,
Вялікія у прошлым дзеі,
Дзе й як змагалась наша раць;

Шануем мы бацькоў імёны:
Навука й прыклад нам яны;
І помнім мы і веча звоны,
І вольнасьць роднай стараны;

І на‘т мамэнты заняпаду
— У мінулым сумныя лісты —
Распазнаваць наc вучаць здраду
І родзяць помсты гнеў сьвяты; —

Але нам будуць ўсё-ж мілейшы
Часы, калі з нізін, балот,
З надзеяй ў шчаснасьць дзён сьвятлейшых,
Устане збуджаны народ.

Ня відна йшчэ у завірусе,
Куды ляжыць ягоны шлях,
Але дух творчы ў Беларусі
Жыве й змагае жыцьця жах.

І можа толькі той збаіцца
Падзей вялікіх нашых дзён,
У кім жыцьця ня б‘е крыніца,
Хто сьпіць і здолець нѐдуж сон.