На ростані (1924)/II/Туман

← Вечарам

Туман Верш Аўтар: Уладзімір Жылка 1924 год

Восень →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Туман (Жылка).

Прапануем да спампаваньня!

ТУМАН.

Навіс пасьцілкаю туман
З імглы сатканы часта-густа,
Заслаў лес, поле і курган,
Паўзе да хат, як смоўж той тлусты,

І быццам цяжкі грэх жыцьця
На сэрцы шэрай лёг жудою,
І яснасьць душ і пачуцьця
Прыкрыў, халодны ён, сабою.