Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік (1924)/Слоўнік/Балалайка
← Балагурить | Балалайка Слоўнікавы артыкул (Б) Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1924 год |
Баланда → |
БАЛАЛАЙКА ж. татар. музычнае снадзіва ладамі і двумя або трымя струнамі; бандурка, бандура, бандурыста, граючый на бандуры; балабайка, балабайшчык, балабаіць іграць на балабайцы, а такжа ў значэньні гультаваць, лындаць без працы.