Па беларускім бруку (1925)/Рытм гораду/Усеваладу Ігнатоўскаму

← Абрам

⁂ (Усеваладу Ігнатоўскаму) Верш Аўтар: Андрэй Александровіч 1925 год

⁂ (А. Вольнаму) →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Ўсеваладу Макаравічу Ігнатоўскаму (Александровіч).

Прапануем да спампаваньня!

ЎСЕВАЛАДУ МАКАРАВІЧУ
ІГНАТОЎСКАМУ

∗
∗     ∗

Бурапеніў, буяніў па бруку
вечар — ліпнёвы гармонік.
Вецер у вокны стукаў,
зьвінелі падковамі коні.
Вуліцы гулам абліты,
пагоні ўздымалі машыны.
Афішы — плякаты — вітрыны:
даклад — лекцыя — мітынг…

∗
∗     ∗

Загуляла чырваньню ўзвышша,
закуваў партызан — кулямёт.
Бечар хоць з сілы і вышаў,
а сьціскаў агнявы палёт.
Бурапеніў, бегаў босы
вечар — бунтар-гарманіст,
бурапеніў, ня то што проста
са стрэхамі дождж гаманіў.

∗
∗     ∗

Крыльлі апёк „бялы ожал“,
памкнуўся крычаць, але змоўк.
Змоўк, бо вінтоўкай стрыножыў
стары партызан — Воўк^[1].
Вышла з падвалу падпольле —
Беларусі Вольнай быць!
І вуліцы сталі полем
зьвінець агнём барацьбы.

∗
∗     ∗

У рышткох мінулае тае…
Новым — юнацкі гоман.
Беларусь маладая, вітаем
мужыка-комуніста — наркома.

10 лістапада 1924 г.

---

---

1. Воўк — пры палякох падпольная клічка Ў. М. Ігнатоўскага.