Покуль, зорка, ўранці твой…

*** Покуль зорка ўранці твой… Верш Аўтар: Поль Вэрлен Пераклад: Максім Багдановіч Крыніца: Багдановіч М. Поўны збор твораў у 3 тамах. Т. 1. — Мн.: Навука і тэхніка, 1991. Ст. 177

Прапануем да спампаваньня!

 * * *
Покуль, зорка, ўранці твой
Бледны блеск яшчэ зіяе,
     (Між травой
     Перапёлак цьма спявае).

Абярніся, глянь ка мне
Ў вочы, поўныя кахання,
     (К небу мкне
     Стая жаваранкаў зрання).

Кінь пагляд, што ледзь відаць,
Бо нябёсы ззяюць сіне,
     (Шум чуваць,
     Гул вясёлы у даліне)!

І кахання думкі ў даль
Унясі на светле шпарка,
     (Быццам сталь,
     Траў раса блішчае ярка).

К мілай, што салодка сніць,
Іх прымчы цераз аконца…
     (Трэ спяшыць,
     Бо вось-вось заззяе сонца)!

<1911—1912>