У ТРЫНАЦЦАТЫ РЭЙС
Гэнай раніцай клёны
Усыпалі нам шлях,
Дні віталі краіну сьцягамі.
У трынаццаты рэйс адплывала зямля,
У трынаццаты рэйс
З журавамі.
Гэнай раніцай плошчы
Грымелі: Паўстань!..
Узрасталі надзей рыштаваньні,
І выпростваўся велічы наскае стан
Над краінай ружовым
Сьвітаньнем.
Ў найвялікшым паходзе
Дрыжэла зямля
Пад напеўнасьць заводаў і фабрык.
Будаваць, будаваць! мы заносілі ў плян
Наступленьня
Вялікіх армій.
Хай разносіць
І кідае вецер лісты,
Перашкоды шляхоў нам ня засьцяць!
Палымнеюць агні На вялікі уздым
На франтох пераможнае працы.
Кожны крок,
Кожны поступ у гэтай хадзе
Скалане навальніцай плянэту,
Нездарма кожны дзень
Высіць волаты сьцен
Над адзінай краінай Саветаў.
Грайце маршы, оркестры,
Ў наступнага дні!..
Хай гавораць нацятыя струны!
Прыдзе час, дзеці клікнуць:
І ты будаўнік
Найвялікшай у сьвеце Комуны!
Менск, 1929 г.
|